The Gierowski Foundation opens its public voice with a simple purpose, to support the arts and the people who carry it forward. The Foundation draws its spirit from the life of Hubert Gierowski, whose path runs through art, business, and a long commitment to cultural life in Poland.
Gierowski was born into an artistic family. His father, Stefan Gierowski, was a leading abstract painter and a longtime professor at the Warsaw Academy of Fine Arts. His uncle, Józef Andrzej Gierowski, was a respected historian and served as rector of Jagiellonian University during a difficult decade. Art, scholarship, and public service were part of daily life.
He first studied architecture at the Warsaw University of Technology, then spent fifteen years abroad, moving through the United States, France, Latin America, and Japan. Those years were shaped by the art trade, learning how works move between hands and why certain artists endure. When he returned to Poland in the 1990s he entered the capital markets, becoming one of the largest individual investors on the Warsaw Stock Exchange. His role in companies like Animex, and later his acquisition of the Blue Palace in Warsaw, made him a visible figure in Polish business.
Through all of this he stayed rooted in the world he grew up in. He continued collecting contemporary art and remained active in the charitable work connected to his father’s legacy. The Gierowski Foundation carries that forward. Its aim is to support artists, safeguard their work, and strengthen the institutions that keep cultural memory alive. It stands for the idea that art is not a luxury, but a working part of civic life, something that needs care, attention, and long-term commitment.
This first note marks the beginning of that work.
Fundacja Gierowskiego otwiera swój głos w prostym celu: wspierania sztuki i ludzi, którzy ją rozwijają. Fundacja czerpie swoją inspirację z życia Huberta Gierowskiego, którego ścieżka wiodła przez sztukę, biznes i wieloletnie zaangażowanie w życie kulturalne Polski.
Gierowski urodził się w rodzinie artystycznej. Jego ojciec, Stefan Gierowski, był czołowym malarzem abstrakcyjnym i wieloletnim profesorem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Jego wuj, Józef Andrzej Gierowski, był szanowanym historykiem i pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego w trudnej dekadzie. Sztuka, stypendia i działalność społeczna były częścią jego codziennego życia.
Najpierw studiował architekturę na Politechnice Warszawskiej, a następnie spędził piętnaście lat za granicą, podróżując po Stanach Zjednoczonych, Francji, Ameryce Łacińskiej i Japonii. Lata te upłynęły pod znakiem handlu dziełami sztuki, poznawania sposobu, w jaki dzieła przechodzą z rąk do rąk i dlaczego niektórzy artyści przetrwają. Po powrocie do Polski w latach 90. wszedł na rynki kapitałowe, stając się jednym z największych inwestorów indywidualnych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Jego rola w firmach takich jak Animex, a później przejęcie Błękitnego Pałacu w Warszawie, uczyniły go widoczną postacią w polskim biznesie.
Przez cały ten czas pozostał zakorzeniony w świecie, w którym dorastał. Kontynuował kolekcjonowanie sztuki współczesnej i aktywnie działał w działalności charytatywnej związanej ze spuścizną ojca. Fundacja Gierowskiego kontynuuje tę tradycję. Jej celem jest wspieranie artystów, ochrona ich twórczości i wzmacnianie instytucji podtrzymujących pamięć kulturową. Wyznaje ideę, że sztuka nie jest luksusem, lecz czynnym elementem życia społecznego, czymś, co wymaga troski, uwagi i długoterminowego zaangażowania.
Ta pierwsza notatka wyznacza początek tej pracy.